Doogee Blade 10 - recenzja, test, opinia i dane techniczne

DOOGEE Blade 10 – prosty, ale ciekawy

Najtańsze smartfony zabezpieczone przed kurzem i wilgocią zgodnie ze standardem IP68 rzadko oferują modele zrównoważone. Zwykle chęć dewelopera, aby powstrzymać wzrost kosztów, prowadzi do powstania telefonów, które są nieatrakcyjne z wyglądu i wcale nie są zaawansowane technologicznie, ale bohater dzisiejszej recenzji w niektórych aspektach stał się wyjątkiem od tej reguły.

Wygląd nowego produktu można nazwać stylowym. Oczywiście ochrona przed wilgocią doprowadziła do zauważalnego zwiększenia ramek wyświetlacza, ale zgrabny aparat, który prawie nie wystaje z gumowanego korpusu, oraz bardzo piękna tekstura węgla tylnego panelu sprawiają, że obudowa wyróżnia się na tle innych tło monotonnych analogów. 6,56-calowy ekran IPS ma rozdzielczość HD+, więc nie należy liczyć na pierwszorzędną klarowność obrazu, ale jak na tę kategorię cenową panel IPS charakteryzuje się znakomitą płynnością (częstotliwość odświeżania obrazu to 90 Hz) i realistycznym odwzorowaniem kolorów. Rezerwa jasności na poziomie 550 nitów również nie budzi szczególnych zastrzeżeń.

Dane techniczne to najpopularniejszy procesor UNISOC Tiger T606, 4 GB pamięci RAM i karta wideo Mali G57 MC1. Wydajność interfejsu Androida 14 jest przyzwoita, opóźnienia są rzadkie, aplikacje nie wymagające dużych zasobów, takie jak komunikatory internetowe czy galerie, uruchamiają się w ciągu kilku sekund. Możliwości gier są ograniczone, ale nie można oczekiwać niczego innego od urządzenia w segmencie tanich urządzeń. Call Of Duty Mobile czy World Of Tanks Blitz działają stabilnie, ale wymagające Genshin Impact czy Fortnite przypominają pokaz slajdów. Przydzielono 128 GB pamięci stałej, dostępne jest gniazdo MicroSD do jej rozbudowy. Autonomia, jaką zapewnia akumulator 5150 mAh, nie jest zła, choć nie jest rekordowa. Możesz liczyć na 8-9 godzin aktywnego czasu ekranu, ale moc ładowania to skromne 10W, więc będziesz musiał bardzo długo pozostać w gniazdku.

Możliwości fotograficzne głównych modułów fotograficznych są podstawowe. Prosty 16-megapikselowy czujnik główny i praktycznie dwa bezużyteczne 0,3-megapikselowe moduły pomocnicze są gotowe do przechwytywania dokumentu lub statycznego kadru dziennego, ale każda komplikacja scenariusza zamienia zdjęcie w mnóstwo rozmyć, szumów i innych artefaktów. Oczywiście nie ma dźwięku stereo; producent zaoszczędził także na skanerze linii papilarnych. Zachowano jednak płatności zbliżeniowe NFC, dzięki czemu bardzo łatwo można płacić urządzeniem w hipermarketach. Mamy zatem przed sobą dalekie od najgorszego urządzenia za te pieniądze, pozbawione poważnych wad.