Honor 300 - recenzja, test, opinia i dane techniczne

Honor 300 - im dalej, tym gorzej

W 99% przypadków kontynuacja udanego smartfona przynosi szereg znaczących ulepszeń, aby utrzymać uwagę odbiorców. Jednak czasami zdarzają się sytuacje, gdy producent nie tylko nie poprawia, ale także pogarsza model, aby utrzymać cenę. I bohater dzisiejszej recenzji padł ofiarą właśnie takich okoliczności.

Wygląd nowego produktu jest nieco ciekawszy ze względu na różnorodność kolorów tylnych paneli szklanych, zaktualizowany blok modułów fotograficznych. Sama obudowa jest teraz nieco bardziej kompaktowa i ergonomiczna, jest ochrona przed wilgocią zgodnie z normami IP65. Nie można jej uznać za pełnoprawną, ale gadżet wytrzyma jakiś upadek do kałuży. Również grubość ramek 6,7-calowego ekranu z wbudowanym skanerem linii papilarnych nie budzi wątpliwości. Ale plastikowa krawędź nie jest tak przyjemna w dotyku, jakby była wykonana z metalu. Panel AMOLED ma doskonałą rozdzielczość 2664x1200 pikseli na przekątnej, a przejrzystość obrazu łączy się z płynnością przy częstotliwości odświeżania 120 Hz, naturalnym odwzorowaniem kolorów i minimalnym efektem PWM. Maksymalna jasność 4000 nitów jest więcej niż wystarczająca do wygodnej pracy z mobilnym asystentem w letni dzień.

Specyfikacja techniczna zasadniczo pozostała taka sama. Procesor Qualcomm Snapdragon 7 Gen 3, 8 GB / 12 GB / 16 GB pamięci RAM i karta graficzna Adreno 720 nadal trudno krytykować za stosunek wydajności do efektywności energetycznej. Wynik około 900 000 punktów w teście AnTuTu wskazuje na niezwykłe możliwości gamingowe chipsetu, co pozwala liczyć na stabilną rozgrywkę w projektach wymagających dużej ilości zasobów, takich jak Fortnite ze średnio-wysokimi ustawieniami grafiki. Jednocześnie nie występuje nadmierne nagrzewanie się monobloku, throttling jest prawie niezauważalny. Bateria, która wzrosła do 5300 mAh, zazwyczaj wystarcza na kilka dni. Ładowanie bezprzewodowe nie pojawiło się, ale pomaga jej przewodowy analog o mocy 100 watów. Gadżet musi znajdować się w pobliżu gniazdka przez zaledwie 35-40 minut, aby osiągnąć pełną pojemność. Oczywiście nie mogło obejść się bez imponującej ilości pamięci trwałej 256/512 GB.

Uproszczono możliwości fotograficzne. Tym samym zniknął teleobiektyw, który był jedną z głównych przewag konkurencyjnych poprzednika. Główny 50-megapikselowy czujnik Sony IMX906 z hybrydową stabilizacją i 12-megapikselowy obiektyw szerokokątny zapewniają oszałamiającą szczegółowość zdjęć i plików wideo w segmencie cenowym, ale nie jest już tak łatwo uchwycić odległe obiekty. Dźwięk stereo jest głośny, bogaty, chociaż brakuje mu trochę basu. Inne zalety to obsługa sieci 5G i NFC. Mamy więc nadal aktualne, ale nieco uproszczone urządzenie w porównaniu do poprzedniego phabletu.