Honor GT - recenzja, test, opinia i dane techniczne

Honor GT - niedrogi cud dla graczy

„Flagowi zabójcy” zachwycają miłośników smartfonów na całym świecie od ponad dekady. Do takich urządzeń zaliczają się telefony o topowych lub zbliżonych do nich parametrach technicznych, a także uproszczone, ale wyważone i istotne inne parametry. Być może termin ten pochodzi od takich bestsellerów jak Xiaomi POCOPHONE F1 i OnePlus One. Ale modele takie jak bohater dzisiejszej recenzji kontynuują zwycięski marsz „zabójców” i czynią je jeszcze bardziej interesującymi dla wielu kategorii nabywców.

Wygląd nowego produktu jest stylowy, choć łatwo w nim znaleźć wiele śladów oszczędności. Zamiast szkła i metalu w konstrukcji obudowy zastosowano więc poliwęglan, choć dość wysokiej jakości. Jednak cienkie ramki ekranu na całym obwodzie, skaner linii papilarnych pod wyświetlaczem, piękne kolory tylnych paneli, nowoczesny blok modułów fotograficznych (choć jest ich tylko dwa) i ergonomiczny kształt monobloku już dodają do listy zalet projektowych. 6,7-calowy panel AMOLED jest niezwykle dobry. Zarówno szczytowa jasność jest wysoka (4000 nitów), jak i rozdzielczość 2664x1200 pikseli jest niesamowita dla wybranej przekątnej. Zauważamy również płynność treści przy częstotliwości odświeżania 120 Hz, naturalne odwzorowanie kolorów i niemal całkowity brak efektu PWM.

Procesor Qualcomm Snapdragon 8 Gen 3 nadal wywołuje prawdziwą rozkosz nawet wśród wymagających graczy. Jego wydajność wynosi około kilku milionów punktów w teście AnTuTu, więc żadne gry wymagające dużej ilości zasobów nie sprawią, że chipset ustąpi nawet przy maksymalnych ustawieniach grafiki. Oczywiście taki wynik byłby niemożliwy bez 12/16 GB pamięci RAM i rdzenia wideo Adreno 750. Interfejs Androida 15 jest bardzo responsywny, aplikacje uruchamiają się błyskawicznie. Ale jest mała łyżka dziegciu w tej beczce miodu. Tak więc układ chłodzenia nie jest zbyt skuteczny, po godzinie rozgrywki zauważalne jest nagrzewanie się urządzenia i throttling, chociaż nie prowadzi to do silnych lagów. Za autonomię odpowiada bateria o pojemności 5300 mAh. Dzięki optymalizacji oprogramowania użytkownik często będzie mógł obserwować ponad 9-10 godzin aktywnego czasu ekranu. Moc szybkiego ładowania przewodowego została zwiększona do imponujących 100 W, co skraca czas spędzony w pobliżu gniazdka do 20-25 minut. Ale nie ma alternatywy bezprzewodowej. Pamięć stała jest przydzielona 256/512/1024 GB formatu UFS 4.0.

Możliwości fotograficzne nie mogą być uznane za wybitne, ponieważ co najmniej nie ma teleobiektywu, a 12-megapikselowy szerokokątny czujnik zdecydowanie nie lubi złych warunków oświetleniowych. Ale główny 50-megapikselowy moduł Sony IMX906 z hybrydową stabilizacją radzi sobie nawet ze złożonymi scenariuszami fotografowania, przekazując wszystkie szczegóły wydarzeń bez nadmiernego szumu. Głośniki stereo są głośne, dźwięk jest jednolity, a bas jest słyszalny. Jest też wsparcie dla sieci 5G, płatności zbliżeniowych NFC, żyroskop, ale nie ma FDD-LTE B7. Powodem jest to, że na razie jest tylko chińska wersja phabletu. Ale wraz z wydaniem globalnej konfiguracji ten problem zniknie, urządzenie będzie jeszcze atrakcyjniejszą opcją zakupu.