Meizu 18x - recenzja, test, opinia i dane techniczne

Meizu 18x – nieoczekiwana pod-flaga

Chińska firma Meizu została już w dużej mierze zapomniana przez użytkowników Androida z Europy i WNP. W ciągu zaledwie kilku lat odnosząca sukcesy korporacja przegrała konkurencję z innymi markami A z powodu przeciętnego wsparcia produktu oraz problemów z oprogramowaniem i marketingiem. Teraz producent skupił się wyłącznie na rynku chińskim, ale nawet dla mieszkańców Państwa Środka wydanie bohatera dzisiejszej recenzji było zaskoczeniem.

Pracy projektantów organizacji po prostu nie można krytykować. Choć nowość jest nieco tańsza od innych przedstawicieli linii, drogie materiały obudowy w postaci szkła i metalu pozostały na swoim miejscu. 6,67-calowy wyświetlacz AMOLED wdzięcznie przechodzi w boczne krawędzie, 13-megapikselowy aparat do selfie na górze jest bardzo trudny do zauważenia. Rozdzielczość ekranu 2400x1080 pikseli przy zastosowanej przekątnej zapewnia doskonałą wyrazistość obrazu, łatwo pochwalić obraz za zwiększoną płynność przy częstotliwości odświeżania 120Hz . Ponadto panel AMOLED charakteryzuje się ogromnym marginesem jasności, dokładnym skanerem linii papilarnych oraz wysokiej jakości powłoką oleofobową.

Specyfikacje są o krok od tytułu top-endu. Procesor Qualcomm Snapdragon 870 to nadal doskonałe rozwiązanie łączące wydajność i energooszczędność. Chipset z 8 GB/12 GB pamięci RAM nie pozostawia szans na zacięcia, nawet takim gigantom gamingowym jak Genshin Impact czy Fortnite. Oczywiście płynną rozgrywkę osiąga się przy maksymalnych ustawieniach graficznych. Akumulator o pojemności 4300 mAh daleki jest od rekordowej pojemności, ale nawet taka bateria jest gotowa zaoferować około półtora dnia aktywnego użytkowania urządzenia. Jednocześnie urządzenie nie cierpi na mocne nagrzewanie się, za co warto podziękować dobremu pasywnemu systemowi chłodzenia. Rozmiar pamięci wewnętrznej waha się od 128 do 256 GB , w zależności od wersji. Nie można go rozbudować, dlatego przy zakupie preferowana jest druga opcja.

64- (główny sensor Samsung GW3), 8- (obiektyw szerokokątny) i 2-megapikselowy (obiektyw makro) są gorsze od telefonów z aparatem w kategorii cenowej pod względem szczegółowości obrazu. Elektroniczna stabilizacja nie redukuje szumu na zdjęciu, a jakość materiału frustruje efektem zjawy przy słabym oświetleniu. Ale dźwięk stereo nie zniknął ze smartfona z Androidem, podobnie jak płatności zbliżeniowe NFC , sieci 5G. Ale zastrzeżona powłoka FlymeOS jest nadal ograniczona pod względem funkcjonalności. Kupujący spoza ojczyzny gadżetu będą zdenerwowani brakiem FDD-LTE B20 i wieloma nieprzetłumaczonymi aplikacjami. W efekcie urządzenie robi pozytywne wrażenie, ale wspomniane niedociągnięcia będą znaczące dla dużej liczby użytkowników.