Ulefone Armor X31 - recenzja, test, opinia i dane techniczne

Ulefone Armor X31 - starając się nie popełniać błędów

Chińska firma Ulefone często eksperymentuje, aby przyciągnąć coraz większą publiczność. Ale czasami producent rozszerza gamę produktów ze względu na najbezpieczniejsze modele w swojej kategorii cenowej. Bohater dzisiejszej recenzji stał się jednym z nich. Jest pozbawiony oczywistych niedociągnięć, ale jednocześnie nie otrzymał żadnych zauważalnych przewag konkurencyjnych. Zrównoważony, ale jednocześnie zbyt nudny, czy takie urządzenie zasługuje na uwagę?

Wygląd nowego produktu pozostawia dobre wrażenie za pomocą oryginalnego bloku modułów fotograficznych i atrakcyjnej faktury tylnego panelu, wykonanego w formie spirali. Jest też wygodny boczny skaner linii papilarnych. Ale od przodu urządzenie nie wygląda szczególnie pięknie. Owszem, oko 16-megapikselowego aparatu do selfie nabrało nowoczesnego współczynnika kształtu, ale szerokie ramki wyświetlacza psują wszystko. Należy również zauważyć, że ochrona przed wilgocią zgodnie z normami IP68 obojętnie wpłynęła na wymiary monobloku. Obsługa jedną ręką nie jest zbyt wygodna. Ekran IPS o przekątnej 6,56 cala ma swoje zalety i wady. Ma stosunkowo dobrą szczytową jasność 800 nitów dla zastosowanej technologii, imponującą częstotliwość odświeżania 120 Hz. Ale jednocześnie odwzorowanie kolorów jest czasami wyblakłe, a rozdzielczość HD+ przy zastosowanej przekątnej nie pozwala na doskonałą klarowność treści.

Charakterystyka techniczna to procesor MediaTek Helio G91, 6 GB pamięci RAM i karta graficzna Mali G52MC2. Spadek wydajności w porównaniu z wersją Pro jest zauważalny. Jest widoczny zarówno w wydajności interfejsu Androida 14 (teraz są opóźnienia), jak i w możliwościach gier. Możesz zapomnieć o projektach wymagających dużej ilości zasobów, takich jak Genshin Impact, nawet w mniej wymagających Call Of Duty Mobile i World Of Tanks Blitz zaleca się znaczne obniżenie ustawień grafiki. Autonomia nawet wzrosła. Bateria 6050 mAh wystarcza na ponad dwa dni aktywnego użytkowania. Moc ładowania 18 W jest niska, trzeba spędzić około trzech godzin przy gniazdku. Rozmiar pamięci stałej zmniejszył się do 128 GB, ale slot na kartę MicroSD pozostaje na swoim miejscu.

Możliwości fotograficzne głównego 48-megapikselowego sensora nie mogą być poddane obfitym komplementom. Statyczne zdarzenia w ciągu dnia są dość szczegółowe, ale gdy tylko w kadrze pojawi się dynamika, rozmycie jest niemal nieuniknione. Pogorszenie oświetlenia również negatywnie wpływa na zdjęcie. Nie sposób nie zauważyć licznych szumów. Pomocniczy 2-megapikselowy moduł portretowy jest praktycznie bezużyteczny, a 20-megapikselowy monochromatyczny sensor noktowizyjny nie każdemu się przyda. Nie ma dźwięku stereo, ale jest złącze do przewodowych zestawów słuchawkowych. Inne zalety to płatności zbliżeniowe NFC. Tak więc przed nami wyjątkowo przeciętny przykład segmentu wartości. Nie można uznać go za zły, ale gadżet ma wielu równie ciekawych przeciwników.