Ulefone Armor X32 Pro - recenzja, test, opinia i dane techniczne

Ulefone Armor X32 Pro - prosty na zewnątrz, świetny w środku

Chińska firma Ulefone nadal zachwyca swoich fanów strumieniem nowych produktów dla każdego gustu i budżetu. W ten sposób średni segment cenowy telefonów z ochroną przed wodą według standardów IP68, a raczej jego dolna połowa, zostaje uzupełniony o drugi gadżet w ciągu ostatniego miesiąca. I jest skierowany do fanów stosunkowo kompaktowych asystentów mobilnych o zrównoważonych parametrach technicznych. Szkoda, że ​​projekt nie wyszedł najlepiej.

Wygląd urządzenia nie jest szczególnie atrakcyjny. I tutaj nie chodzi tylko o nadmierne wymiary gumowanej obudowy, ale także o ogromne ramki 5,65-calowego wyświetlacza o przestarzałym współczynniku proporcji 18:9, 16-megapikselowy aparat do selfie poza ekranem. Boczny skaner linii papilarnych, stylowe kolory tylnych paneli i nowoczesny design aparatów próbują ratować sytuację, ale udaje im się to tylko częściowo. Wspomniany ekran IPS rozczarowuje rezerwą jasności 500 nitów. Bezpośrednie światło słoneczne będzie poważną przeszkodą w normalnej pracy urządzenia. Przejrzystość obrazu nie jest zła, rozdzielczość 1440x720 pikseli jest optymalna dla zastosowanej przekątnej. Trudno też znaleźć wady w odwzorowaniu kolorów, jest też zwiększona częstotliwość odświeżania obrazu 90 Hz.

Procesora MediaTek Dimensity 6300 nie można uznać za nowy, ale jego przydatność dla niedrogich urządzeń jest niezaprzeczalna nawet w 2025 roku. Wraz z 8 GB pamięci RAM i rdzeniem wideo Mali G57-MC2 zdobywa prawie 400 000 punktów w AnTuTu. Taki wynik oznacza jedynie rzadkie niewielkie opóźnienia w interfejsie Androida 14, a także udane uruchomienie gier intensywnie korzystających z zasobów przy niskich i średnich ustawieniach grafiki. Autonomia w tej klasie nie jest rekordowa, ale dobra poza jej granicami. Bateria 5500 mAh wystarcza na 9-10 godzin czasu ekranowego. Ale ładowarka ma moc 18 W, więc trzeba być przy gniazdku przez dość długi czas. Przeznaczono 256 gigabajtów pamięci stałej, osobny slot na karty MicroSD. Nie będzie problemów z pamięcią wewnętrzną.

Możliwości fotograficzne nie rozczarowują. 64-megapikselowy moduł Sony IMX682 nadal dobrze trzyma się nawet bez stabilizacji optycznej, pomimo swojego wieku. Zdjęcia dzienne są szczegółowe, charakteryzują się bogatym odwzorowaniem kolorów, podczas gdy zdjęcia wieczorne są zauważalnie prostsze, ale nie zamieniają się w bałagan szumu. 25-megapikselowy monochromatyczny czujnik noktowizyjny i 2-megapikselowy aparat makro z pewnością będą używane rzadziej, ale nie są też uważane za bezużyteczne. Nie ma dźwięku stereo, ale jedyny głośnik radzi sobie ze swoimi obowiązkami, dźwięk jest głośny i naturalny. Płatności zbliżeniowe NFC są na miejscu, jest też obsługa 5G. W rezultacie mamy przed sobą nie najpiękniejszą, ale więcej niż funkcjonalną jednostkę, cieszącą swoją trwałością i funkcjonalnością.