Xiaomi Black Shark 4S Pro - recenzja, test, opinia i dane techniczne

Xiaomi Black Shark 4S Pro - drobne zmiany

Submarka chińskiej firmy Xiaomi, nastawiona na produkcję smartfonów do gier, nie siedzi bezczynnie. Wypuszczanie nowych produktów przez przeciwników zmusiło korporację do modyfikacji stworzonych już flagowców bieżącego roku. Jednak chęć zachowania polityki cenowej wpłynęła jednocześnie na fakt, że bohater dzisiejszej recenzji niewiele różni się od swojego poprzednika.

Konstrukcja urządzenia jest praktycznie identyczna jak w poprzednim modelu. Pozioma jednostka trzech kamer, pięknie szczegółowa faktura tylnego panelu, zgrabny boczny skaner linii papilarnych na metalowym obramowaniu są uzupełnione niemal bezramkowym wyświetlaczem. Wszystko to sprawia, że smartfon z Androidem jest mniej krzykliwy i poważniejszy pod względem zewnętrznym w porównaniu z bezpośrednimi konkurentami. Panel AMOLED o przekątnej 6,67 cala jest taki sam, ale nie wymagał żadnych modyfikacji. Szybkość reakcji warstwy czujnika 720 Hz, częstotliwość odświeżania obrazu 144 Hz, najwyższe wartości jasności i kontrastu oraz rozdzielczość 2400 x 1080 pikseli łączą się, aby zadowolić najbardziej wymagających klientów.

Procesor Qualcomm Snapdragon 888 Plus (12 GB / 16 GB pamięci RAM , „podkręcony” akcelerator wideo Adreno 660) to najlepsze rozwiązanie na dziś, ale prawie niemożliwe jest wykrycie różnicy między tym procesorem a poprzednim. Rezerwa wydajności jest ogromna, wystarczy grać w gry wymagające dużych zasobów przy maksymalnych ustawieniach grafiki. Niestety, drugą stroną medalu jest przegrzewanie się chipsetu i jego skromna wydajność energetyczna. Tak więc nawet potężna bateria 4500 mAh gwarantuje tylko dzień aktywnego użytkowania phabletu. Podkreśl nacisk urządzenia na graczy i chowane mechaniczne przyciski-spusty, które zwiększają komfort rozgrywki. Ilość pamięci wewnętrznej jest ograniczona do formatu 256/512 GB UFS3.1.

64-, 8- i 5-megapikselowe moduły fotograficzne wciąż są przeciętne. Samsung GW3 jest też instalowany w średniobudżetowych telefonach z Androidem, nie ma stabilizacji optycznej, więc na szczegółowość zdjęcia i płynność sekwencji wideo można liczyć tylko w ciągu dnia. Słabe oświetlenie, przeszacowana dynamika wydarzeń doprowadzą do powstania szumów lub smug. Ale głośność głośników stereo i balans dźwięku, jaki wytwarzają, można ocenić tylko pozytywnie. Te same słowa odnoszą się do dostępności płatności zbliżeniowych NFC. W rezultacie mamy przed sobą ulepszoną wersję gadżetu, która nie jest potrzebna nikomu, z wyjątkiem wyrafinowanych fanów gier na Androida.